Ciao fratello,

Vond een twintig jaar oud coffee table boek over eetbare bloemen. Je kunt het op iedere willekeurige bladzij openleggen en er een dag van genieten, zo mooi. Het is van Elisabeth de Lestrieux, destijds een bekendheid op tuingebied. Ze schrijft zoals je denkt dat iemand met haar naam schrijft; ze heeft het bijvoorbeeld over het chamois van de bloemen van rucola. Dat gaat dan over de kleur. Afgelopen zomer stond een hoek van mijn moestuin vol doorgeschoten, volop bloeiende rucola. Die had ik dus kunnen eten. Elisabeth maakt er beignets van en ze husselt ze rauw door de sla. Ook met paardenbloemen weet ze raad. Het meest aantrekkelijke recept vond ik ‘geroosterd brood met paardenbloemknopjes-roerei’: twintig bloemknopjes per persoon smoren in boter of olie, er dan een losgeklopt ei aan toevoegen en roerbakken tot het eimengsel gestold is. Ik rende meteen het weiland in, om diep in de rozetten van de paardenbloem naar knopjes te zoeken. Geen probleem, ze waren er in overvloed. Ik heb de groene dopjes vervolgens klaargemaakt zoals Elisabeth voorschrijft en het smaakte best aardig. Een beetje naar zoetige andijvie. Het enige is dat ik nu de hele dag letterlijk met een bittere nasmaak rond loop. Ik kan het je niet echt aanraden.

liefs

Karin

Carissima sorella mia,

Dank voor je bloemrijke mail, waarvan ik honger kreeg en van opfleurde. Want als er iets is waaraan we -vooral in deze periode- geen gebrek hebben, dan zijn het bloemen. Ze zijn overal, in alle kleuren en in overstelpende hoeveelheden. Ik las dat sommige een hoge concentratie aan vitaminen bevatten. Alleen dat al is een goede reden om je een beetje in het eten ervan te verdiepen. Anna loopt nog steeds te blafhoesten, dus ik moet haar maar eens op een fraaie en gezonde salade van chrysanten en madeliefjes trakteren. Overigens zijn niet alle bloemen eetbaar. Een heleboel soorten zijn zelfs giftig, zoals oleander, anemoon, camelia, cyclaam en lelietje van dalen. Maar dat staat vast ook in jouw bloemenboek. Uitgesproken lekker en inmiddels ook in Nederland bekend, zijn natuurlijk de courgettebloemen, die meestal in een beslagje worden gefrituurd. Probeer dat ook eens met de bloemtrossen van de acacia en die van de ‘sambuco’ (vlier). Verrukkelijk! Ik realiseerde me dat ook een artisjok niks anders is dan een grote distelbloem, nog in knopvorm. In dit seizoen worden er op de markt letterlijk karrenvrachten vol van verkocht, met de stelen en bladeren er nog aan. Een bos van 20 artisjokken koop je voor 4 euro. Ook kappertjes, die hier in zo veel gerechten worden gegeten, zijn de knoppen van een beeldschone bloem. Weet je nog dat oma’s balkonnetje vroeger altijd vol stond met viooltjes? Jammer dat we toen nog niet wisten dat ze behalve decoratief ook lekker zijn en in allerlei toetjes worden gebruikt. Mocht je je echt in het eten van bloemen willen verdiepen, dan moet je tussen 30 april en 3 mei naar Bolzano komen, in Noord Italië. Daar vindt op het belangrijkste plein, Piazza Walther, al meer dan honderd jaar een jaarlijks evenement plaats: Food and flower. Er is dan een grote bloemenmarkt, maar je kunt je ook in dertien restaurants laten trakteren op gerechten met eetbare bloemen.

Tanti baci,

Frans

Zuppa di Margheritha – Margrietensoep

Ditzelfde recept kan ook gemaakt worden met goudsbloem, malva of dovenetel.

Ingrediënten:

  • 100 gram margrieten zonder steeltjes – 100 gram, zonder steeltjes
  • prei – 1
  • aardappel – 1 gekookte en tot puree gestampte
  • bouillon – ½ liter
  • brood
  • olijfolie
  • zout
  • peper

Aanwijzingen:

Hak (met de mezzaluna) de margrieten fijn en laat er een paar heel. Laat ze een minuut of tien in de bouillon koken. Hak de prei fijn en fruit hem in twee eetlepels olijfolie. Doe de prei bij de madeliefjes, samen met de aardappelpuree. Mocht het mengsel wat te waterig zijn, leng dan een eetlepel meel aan met een eetlepel soep en doe dit erbij. Kook alles gedurende tien minuten en roer af en toe. Strooi tenslotte een paar hele bloemen in de soep als versiering. Serveer met plakken brood of soldaatjes.