Wortels met appel (een recept uit het Rijnland)

Ciao fratello,

Mijn beste vriend weet mij iedere keer weer te verbazen met een verrassend vies klinkend recept. En altijd moet ik hem weer gelijk geven: ‘Heerlijk !’ Neem salade van aardbeien en komkommer, of een gerecht van spruitjes met lof: je moet er toch niet aan denken? Maar mijn vriend laat zich niet afschrikken door bizarre combinaties. ‘Het komt van Jane Grigson, dus moet het goed zijn’, zegt hij. En zo is het.Toch moest ik ook bij zijn laatste vondst opnieuw even slikken: gebakken ui, appel en wortel, met een bruine boterham. We hebben het gemaakt, en ik hoop dat je me nog voor vol aan ziet, maar het was verrukkelijk. Ik vind het zelfs iets voor tweede of derde kerstdag. Als je na alle feestelijke diners en lunches even terug wil schroeven in veel, vet en verfijnd. En in prijs. Ben jij al onderweg met je lading olijfolie? Ik heb vandaag een kanjer van een zalm bij de visboer opgehaald en als een baby op mijn arm over de markt naar de auto gedragen. Als je op tijd in Nederland bent, kom je ‘m dan proeven?

Liefs

Karin

Carissima sorella mia,

We zijn inderdaad op weg naar Nederland. Ons trouwe Volkswagenbusje steunde en kreunde toen hij in de gaten kreeg dat hij 700 liter olie moest vervoeren, maar houdt zich kranig, misschien ook omdat hij niet weet dat er nog 1100 kilometer te gaan zijn. De eerste etappe ging naar Bologna. Anna’s dochter Chicca heeft daar een jaar geleden een bar geopend, vlak bij het station: Pane burro & WiFi. De zaak heeft een flitsend interieur met veel licht, spiegels en IKEA meubels. Functioneel en modern dus. Chicca is een gedreven uitbaatster, kiest met veel zorg het personeel uit en werkt zelf ook vaak achter de bar. Ze heeft allemaal slimme dingen bedacht om de zaak een persoonlijk tintje te geven. Bijvoorbeeld een ontbijtservice: croissantjes worden thuisbezorgd en desgewenst ook de krant en een bos bloemen Als je eens in de buurt bent moet je even langsgaan en dan het liefst rond het middaguur, want dan kun je voor 8 euro brunchen. Een lange tafel staat dan vol met lekkere dingen (en in Bologna is dat een eufemisme) waarvan je ongelimiteerd mag schranzen. We ontdekten onderweg naar het noorden nog een ander mooi plaatsje: Soave. Bekend vanwege de onvolprezen wijn.

In de smalle straatjes van het Middeleeuwse centrum werd juist een markt  gehouden. We kochten gebakken vis, cotechino en polenta. Ik voel me op zo’n ontdekkingstocht naar lekkere dingen vaak als Asterix en Obelix, die in ieder plaatsje dat ze op hun rondreis aandoen de specialiteiten van de streek meenemen. Maar de beste kwaliteit is in Italië ook gewoon in de supermarkt te koop. Op de kaas- en vleesafdeling liggen de lekkerste dingen uitgestald: drie soorten sardines in verschillende sauzen, kazen, worsten en hammen. Gekonfijte uien, stokvis, en gekookte groenteballetjes. In de oven geroosterde ricotta met citroen. Vier soorten mostarda en andere sauzen. Overdaad schaadt, denken de Italianen tevreden en doen er nog een schepje bovenop. Ik ben ze er dankbaar voor.

Tanti baci,

Frans