Vellutata di finocchi – Fluweelzachte venkelsoep

Ciao fratello,

Ik had niets in huis, behalve twee grote venkelknollen en een stukje Parmezaan. Nou ja, ook melk en eieren -en dan is er dus eigenlijk niets aan de hand: ik kon een venkelsoufflé maken. Ik kookte de venkel in stukken een kwartiertje en liet ze ook nog even in een beetje boter stoven. Daarna pureren en een béchamelsaus maken. Puree bij de béchamel, flink wat geraspte Parmezaan, zout, peper en vier eierdooiers erbij en stijfgeklopt eiwit -en een half uur in de oven. Dat bleek iets te kort. Hij was een beetje nattig, maar wel erg goed van smaak. Ik moet je geloof ik feliciteren met Anna. Is ze niet vandaag jarig?

Liefs

Karin

Carissima sorella mia,

Nog simpeler dan een soufflé is het soepje wat ik vandaag maakte en waarvan ik je het recept stuur. Anna was inderdaad jarig gisteren, en niet zo’n beetje! Een paar dagen geleden hadden we besloten dat ik voor haar een feestje zou organiseren. Ik had carte blanche voor welke gasten ik zou uitnodigen en wat er gegeten zou worden. Met een carte blanche speel je relaxed, maar met een troef win je. En mijn troef heette Franca!

Als Franca het een beetje druk heeft, omdat alle aubergines nog van het land gehaald moeten worden, de werklui die op het terras van haar huis tegels leggen op tijd moeten eten, omdat ook alle beesten gevoerd moeten worden, omdat er nog een afwas van drie dagen staat en omdat er nog drieduizend andere dingen zijn die moeten gebeuren, zou je verwachten dat ze niet blij is met een opdracht om voor 20 mensen verse pasta, varkenslapjes in tomatensaus, twee soorten focaccia en gefrituurde gehaktballetjes te maken. Maar toen ik het haar vroeg vertrok ze geen spier (alleen een lachspier) en alles stond op het afgesproken uur voor me klaar, met zorg en liefde klaargemaakt. Om haar niet helemaal met werk te overladen, maakte ik zelf de parmigiana. Dat betekende dat ik twee kilo aubergines in plakken moest snijden en frituren. Veel werk, maar ik had de tijd, want ik deed het de dag vóór het feest. Voor de tomatensaus fruitte ik twee grote, heel fijngesneden uien en deed er ook wat knoflook en fijngehakte selderij bij. 

Als kaas gebruikte ik verse scamorza gemaakt door Franca. Die lijkt wel wat op mozzarella maar is sterker van smaak en is eigenlijk een jonge cacciocavallo. Je kunt hem ook gerookt krijgen maar dan is ie niet meer geschikt voor dit recept. En natuurlijk had ik geraspte Parmiggiano reggiano.. Alles een half uur in de oven, zodat ik de dag erna alleen maar even hoefde op te warmen. Het weer was goed, de tafel lang, de wijn zoet, het eten verrukkelijk. En de Job? Die was heel erg jarig!

Tanti baci,

Frans