Tiramisù alla fragola – Aardbeientiramisù

Ciao fratello,

Het zal je niet verbazen dat ik van de strenge seizoenenschool ben. Geen asperges in september, geen spruitjes in het voorjaar en nooit aardbeien in december. In de winter eten we kolen, bonen en wortels en in het voorjaar raapstelen, radijsjes en rabarber. Maar voordat ik een soort drs P. lied aanhef (knolraap en lof, schorseneren en prei) zal ik je vertellen dat het niet eenvoudig is om de lijn altijd recht te trekken. Zelfs niet als je bij twijfel de groente- en fruit kalender raadpleegt.

Neem nu aardbeien. Ik zag ze mooi rood op de markt liggen en dacht: ‘Ha, het is mei, het mag weer’. Aan de andere kant kon ik me niet voorstellen dat ze al lekker zouden zijn, want het is hier de laatste weken alleen maar ijzig koud geweest. Tegen beter weten in vroeg ik aan de groentevrouw: ‘En? Smaken ze al een beetje?’ ‘Oh, ze zijn heerlijk’, was uiteraard haar antwoord. Ik kocht een bakje en maakte er een toetje van, licht gezoet met honing en met een flinke dot citroen crème fraîche. Ook vanochtend op een beschuitje smaakten ze goed en zoet. Ongetwijfeld waren het geen aardbeien van de –veel te koude– grond, maar afkomstig uit de kas of uit het buitenland. En dat mag strikt genomen natuurlijk ook niet.

Liefs

Karin

Sorella mia carissima,

Vreselijk, als je je bij het nuttigen van een lekker beschuitje afvraagt of het al of niet geoorloofd is. Ik ben nogal streng tegen alle regels die mij ervan weerhouden om van iets te genieten. Als ik ’s winters op de markt van Ostuni een paar lekkere grote glanzende aubergines zie liggen wil ik die ogenblikkelijk aanschaffen. Ik zie ze al gefrituurd en dampend op mijn bordje liggen. Maar Anna steekt er een stokje voor. Zij is al net zo erg als jij: ‘Nee, dat is allemaal rotzooi, gekweekt in kassen. Die zitten helemaal vol met kunstmest, pesticiden en water’. Ditzelfde geldt voor de prachtige volrijpe tomaten: Streng Verboten. Teleurgesteld koop ik een winterharde kool.

We zitten hier nu in een overgangsfase. De zomer staat op losbarsten, maar het kan tegelijkertijd nog gemeen koud zijn. Daarom zijn bijvoorbeeld courgettes en ‘barattiere’ (een kruising tussen meloen en komkommer die hier veel wordt gegeten) nog wat flets van smaak. Ook meloenen kun je beter later in het jaar kopen. Het doperwtjes-seizoen is daarentegen alweer bijna voorbij. Daarom koop ik er op de valreep een stuk of tien kilo van, dop ze en stop ze in de vriezer. Artisjokken kook ik vijf minuten in water en azijn en weck ze in glazen potten, zodat ik ze de rest van het jaar voor het grijpen heb. Ook ik zag aardbeien liggen en ze zien er goed uit. Ik herinner me dat jij ze met suiker en citroensap besprenkelde en ze daarin een tijdje liet marineren. Heel lekker! Ik zou er alleen nog een scheutje marsala aan toevoegen. Laten we ze gebruiken om er een variant op de klassieke tiramisù van te maken. Verfrissend en zonder koffie, zodat slechte slapers hem ook ’s avonds na het eten rustig kunnen eten. Wie bang is om te vet te worden (ik zelf bijvoorbeeld) kan de mascarpone vervangen door ricotta. Die moet je dan wel een tijdje goed mixen om hem smeuïg te maken.

Tanti baci,

Frans