Ciao fratello,
Ik schreef je toch vorige week over quinoa? Op zoek naar recepten met dit Indianen wondergraan, kwam ik weer eens terecht op Foodtube. Ken je die site? Ik waarschuw je, als je er eenmaal aan begint, ben je voor je het weet een uur verder. Ik zag een hilarisch filmpje waarin een rapper een eitje ‘knalt’ (bakt), maakte in anderhalve minuut kennis met Estado Puro, een bijzondere tapasbar in Madrid, en weet nu hoe je een eenpersoons tarte tatin maakt volgens Paul Bocuse. Foodtube is een bron van vermaak en lering.
Ooit willen weten hoe je het beste een ei pocheert, of hoe je kalfstong moet koken? Tussen de meer dan 700 filmpjes over eten koken vind je bijna altijd wat je zoekt, en meer nog. Je leert er ook mensen kennen. Nicoletta Tavello bijvoorbeeld, een vrouw uit Genua die al jaren in Nederland woont, en die in een zelfgemaakt filmpje voordoet hoe je pesto maakt, terwijl we luisteren naar haar ‘Italiaans nummer aller tijden’: Mediterraneo, van Gino Paoli. Uiteraard vond ik ook iemand kookt met quinoa. Het was wel even zoeken, want de vrouw in het filmpje heeft het over guinoa, met de g als beginletter en zo is het ook in het zoekregister terecht gekomen. Maar haar maiskoekjes van quinoa leken me heerlijk.
Liefs
Karin
Carissima sorella mia,
Ik heb sowieso het gevoel dat sinds het internet bestaat, er geen geheimen meer zijn. Ik hoef op een zoekmachine maar één letter in te typen of ik zie al staan wat ik weten wil. Knap. Een van de lastigste handelingen in de keuken vind ik vis fileren. Het wordt duidelijk uitgelegd op het door jou zo bejubelde Foodtube (zeebaars fileren) maar de snelste visboer staat op Youtube. Moet je maar eens kijken. Meer verbazingwekkend dan instructief, maar zeer de moeite waard.
Jouw mail bracht me op het idee een filmpje te maken, waarop onze vriendin Pasquina iets typisch Pugliees maakt: tarallini. Dat zijn kleine, zoute krakeling-achtige koekjes die je vaak vóór de maaltijd krijgt geserveerd, maar die eigenlijk op ieder moment van de dag lekker zijn. Het is een heel simpel recept, maar voor iemand die dit soort koekjes nooit gezien heeft, zijn ze niet eens zo makkelijk te beschrijven. Bovendien kan ik op dat filmpje dan ook laten zien hoe gezellig rond Pasquina is, en in wat voor een ongelofelijk mooie trullo ze woont, met maar liefst veertien torentjes!
Ik heb geen videocamera maar wel een heel goed fototoestel waarmee je ook kunt filmen. Ik hoop dat ik er een aardige clip uit draai, die je dan via Foodtube kunt bekijken. Jammer dat het vandaag een beetje somber weer is, waardoor ik genoodzaakt ben in de rommelige keuken van Pasquina te filmen. Gezellig, maar een beetje donker. Pasquina is een meesteres wat betreft het bakken in de houtoven. Ze haalt er de knapperigste broden, foccaccia’s, pizza’s en dus ook tarallini uit. Overigens kun je die ook heel goed in een gewone elektrische oven bakken. Tarallini zijn er in veel verschillende smaken. Met ui, met venkelzaad, met peper en met Spaanse peper. Er is ook een versie waarin ze worden gekookt. Ze zijn heerlijk bij een glas gekoelde rode wijn. Een veel gebruikt spreekwoord in Italië is: ‘Tutto è finito con taralluci e vino’. Dat betekent zoiets als : ‘Alles is weer koek en ei’.
Tanti baci,
Frans
Ingrediënten:
- 1 kilo bloem
- 1 eetlepel zout
- 1 glas wijn, een glas olijfolie.
- Naar smaak: peper, spaanse peper, venkelzaad, gefruite ui, knoflook, etc. etc.