Ciao fratello,
Ik tik je dit stukje met oranje gelakte nagels. Het heeft goddank geholpen, ook al was het een pijnlijk lange zit. Hoeveel doelkansen kun je missen? Ben er nog moe van. Afijn, nu heb ik vakantie van school en zal het niet lang duren of wij zien elkaar in Puglia. Heb je je gerealiseerd dat we op de dag van de finale aankomen? Mocht oranje doorgaan, hoe gaan we dan de wedstrijd kijken? Op een pleintje in Savelletri, geprojecteerd op een laken? Of hebben de Italianen geen interesse meer, nu ze zelf zijn uitgeschakeld? Wij zagen de wedstrijd tegen Costa Rica in Hotel Bakker te Vorden. Daar werden we na de laatste strafschop op oranjebitter getrakteerd. Als we zo ver komen, ga ik de 13e aan de Aperol Spritz.
liefs
Karin

Carissima sorella mia,
De bal is rond. Een paar dagen geleden kwamen we ’s morgens bij onze favoriete groenteman. Er werd druk gespeculeerd over de wedstrijd die het Italiaanse elftal die avond moest spelen tegen Uruguay. Gezien de magere prestaties van ‘gli azzurri’ tot dan toe zei ik dat die arme stakkers het nog zwaar zouden gaan krijgen. Er viel een ijzige stilte. ‘Arme stakkers? Wist ik wel over wie ik het had? Hollanders, dàt waren pas zielige, lompe heikneuters. Ik hoefde de zaak niet meteen te verlaten, maar was er nog iets anders van mijn dienst of wilde ik meteen afrekenen? Toen Nederland Mexico had uitgeschakeld en Italië allang weer aan andere dingen dan voetbal dacht, ging ik natuurlijk toch even bij ze langs en kocht alleen een kilo sinaasappels, vanwege de mooie kleur. Over voetbal geen woord, of toch, want toen ik weg liep siste de groenteman tussen zijn tanden: ‘maar una coppa hebben die olandesi nog nooit vastgehouden’.
En dan gisteravond. Ik keek bij mijn lieve Nederlandse vriendinnen van de minicamping ‘Piazza Azzurra’, bij Ostuni. Inderdaad, een zwaar frustrerend gebeuren, tot de ontknoping natuurlijk! Zag je dat van Gaal niet eens zo hard juichte toen het was afgelopen? Dat komt omdat hij alles in de nacht voor de wedstrijd allang had zien aankomen. ‘In de allerlaatste minuut gaat Krul erin en dan is het gepiept’, dacht hij en draaide zich nog eens lekker om. Tussen de wedstrijden door blijf ik natuurlijk toch fijn doorkoken en het is nu een ideaal moment om van alles in de zon te drogen, zoals tomaten, abrikozen en andere groenten en fruit. Hier worden de ingrediënten op lange matten gelegd, die gemaakt zijn van iets wat op bamboe lijkt maar in het Italiaans ‘canna’ wordt genoemd: heel dik riet. Je kunt die matten, -‘sciaje’ heten ze in Pugliees dialect – voor weinig geld overal kopen en dat is een geluk, want het is nogal een klus om ze zelf te maken. De abrikozen die ik gebruik om te drogen zijn groot, zoet en sappig. En eenmaal gedroogd hebben ze bovendien een prachtige kleur!
Tanti baci,
Frans
Tajine di Coniglio con Albicocche Secche – Tajine van konijn met gedroogde abrikozen
Ingrediënten:
- konijn – 800 gram in ongeveer 8 stukken
- olijfolie – 5 eetlepels
- knoflook – 2 grote tenen
- Spaanse peper – 1
- kurkuma – 1 eetlepel poeder
- paprikapoeder – 1/2 eetlepel
- nootmuskaat – 1/2 theelepel, geraspt
- rozijnen – een flinke hand vol
- gedroogde abrikozen – een stuk of 20
- zout – een theelepel grof
- gemengde kruiden – anijszaad, kardamom, kruidnagel, koriander, komijn, venkelzaad, zwarte peper
- amandelen – 20
- walnoten – 20
- pistachenootjes – 20
Aanwijzingen:
Italiaanse recepten zijn vaak in de “wij” vorm geschreven. Dat maakt de band die er toch al is (want Italianen zijn een kokend volk) alleen nog maar sterker.
We wassen de stukken konijn en deppen ze droog met keukenpapier. Dan bevochtigen we de tajine en drogen hem niet af. We zetten hem op heel laag vuur, liefst nog met een kookplaatje ertussen, en doen er de olie, de gesnipperde Spaanse peper en de in dunne plakjes gesneden knoflook in. We weken de abrikozen en de rozijnen in wat water en brengen vervolgens een pan met een liter water aan de kook.
Als de olijfolie in de tajine heet wordt en een beetje begint te spetteren draaien we het vuur hoog en als de knoflook kleur krijgt voegen we het vlees toe en braden het al roerend aan. Dan zetten we het vuur laag. In een kwart van het kokende water lossen we de kurkuma en de paprikapoeder op en gieten dit samen met de rozijnen bij het vlees. We laten alles nu met de tajine gesloten geruime tijd op laag vuur sudderen. We nemen de helft van het overgebleven water en doen daarin de geweekte abrikozen en het zout. Dan zetten we een ijzeren pannetje op het vuur en grillen daarin alle kruiden zonder vet. “tostare” heet dat in het Italiaans. Zodra de geuren vrijkomen draaien we het vuur uit en stampen we de afgekoelde kruiden in een vijzel tot poeder. Bij gebrek aan een vijzel kunnen we ook een keukenmachine gebruiken. Nadat de ingrediënten in de tajine ongeveer een uur zachtjes hebben gekookt doen we de abrikozen (mèt hun water) erbij en ook de kruidenpoeder. We laten alles nog een tijdje doorsudderen in de gesloten tajine, op heel laag vuur. Ondertussen toasten we ook de amandelen en pellen ze door ze heel even in kokend water te leggen en daarna uit hun velletjes te knijpen. We vijzelen alle nootjes ook even grof en doen ze bij het vlees wanneer dat gaar is en de saus nog genoeg vocht bevat. Even goed roeren.
We laten alles nog een half uurtje rusten, dienen vervolgens op en schranzen als gekken.