Carissima sorella mia,
Toen jij deze zomer in Sicilië was, heb je het vast wel ergens gegeten want het is een klassieker: pasta con le sarde. Ik maakte het gisteren en ik wist meteen weer waarom ik dat bijna nooit doe: het is een kloteklus. Ten eerste moet je verse sardines zien te vinden. Dat is hier weliswaar veel makkelijker dan in Nederland maar dan moet je ze ook nog schoonmaken. Ik had dat net zo goed aan de visboer kunnen vragen, maar ik vergeet het altijd en denk vervolgens: “Dat doe ik wel effe” Niet dus. Zo makkelijk als ansjovisjes zich laten fileren, zo hardnekkig blijven sardines aan hun graat hangen, zeker als het kleintjes zijn. Je moet zo’n beestje zo’n beetje tot pulp knijpen, voordat je er een minifiletje van hebt gemaakt. Verder wordt in het originele recept het loof van wilde venkel gebruikt en dat kun je in Nederland geloof ik nergens krijgen, terwijl het hier overal in het land voor het plukken staat. Maar als je aan een goeie, sterk smakende venkelknol kunt komen wordt het ook lekker.
De lente mag nu wel komen, wat mij betreft. Er waait een gure wind, waardoor ik geen zin heb om naar buiten te gaan. Gelukkig word ik ertoe gedwongen, doordat BB en Q veel minder kleinzerig zijn dan ik en met hun neuzen de grond willen omploegen, weer of geen weer. Ik haal ze uit hun hok en geef ze een plekje onder een olijfboom. Zo maak ik toch mijn dagelijkse wandelingetje.
Anna heeft de pop art herontdekt en versiert twee bij IKEA gekochte stoelen, die bij nader inzien toch wel erg wit waren. Het resultaat is geweldig, ik stuur een foto mee. Hee, ik hoor BB en Q knorren, ze willen denk ik weer naar binnen. At jij nog lekkere dingen toen je vorige week in Venetië was?
Tanti baci,
Frans
Ciao fratello,
Ja, we waren dus tijdens het Carnavalsweekend in Venetië. Dat is niet per se aan te bevelen. Hoewel geen muziek, hossen en drankgelag, zoals bij ons in het zuiden, wel héél veel mensen. Het was stapvoets dringen door de smalle straatjes om ergens te komen. Op het beste moment hadden we vanaf een terras aan het water zicht op een parade aan verklede mensen, die een voor een in gondels stapten, waarschijnlijk op weg naar een bal. Geen boerenkielen, hamsters of clownspakjes, maar statige figuren uit de pruikentijd: Marie Antoinettes en Mozart-achtige figuren. Interessant, dat wel.
Ook de uitvoering van La Traviata was prachtig, in een schitterend La Fenice, het theater waar La Traviata ooit in première ging. En dan het eten, want daar vroeg je om. In het kookboek Polpo had ik gevonden: Alle Testière, een piepklein zaakje waar ook Donna Leon heeft geluncht. Inderdaad een droom van een simpel zaakje, waar ik een heerlijke polenta met baccalà at. Daar zou ik onmiddellijk weer naar terug gaan. Maar nooit meer met carnaval.
Liefs
Karin
Spaghetti con le sarde – Spaghetti met sardines
Ingrediënten:
- ui – 1, of een paar sjalotjes, fijngesnipperd
- ansjovisfilets – 3
- pijnboompitten – 40 gram
- saffraan – 1 paar draadjes
- paneermeel – 30 gram
- verse sardines – 1 pond
- amandelen – 25 gram, gepeld
- olijfolie – 55 gram
- rozijnen – 40 gram
- venkel – 1 knol
- zout, peper
Aanwijzingen:
Week de rozijnen gedurende 1 uur in een kommetje met lauw water. Snij de venkelknol in grove stukken. Vul een grote pan voor 2/3 met water en voeg er een halve eetlepel zout aan toe. Zet de pan op het vuur en voeg er de venkel aan toe. Als het water kookt vuur half draaien en de venkel 10 minuten laten koken. Het vuur uitdraaien, de venkel met een schuimspaan uit het water halen, laten afkoelen, fijnhakken en apart houden. Gooi het water niet weg want daarin wordt straks de pasta gekookt. Hak de amandelen fijn en rooster ze een paar minuten in een pan met anti-aanbaklaag. Laat afkoelen en hou apart. Maak nu de sardines schoon. Heb je daar geen geduld voor laat het dan door de visman doen. Sorella bakt ze eerst even en haalt ze dan van de graat, dat kan ook. Belangrijk is dat je graatloze vis overhoudt.
Snij de filets in kleine stukjes. Hak de ui of de sjalotjes fijn en laat ze in de olijfolie fruiten tot ze kleur krijgen, voeg er ook de ansjovisfilets aan toe en meng ze al roerend met de ui. Voeg nu ook de sardines toe en de rozijnen, zonder het weekwater. Voeg de pijnboompitten toe, de fijngehakte amandelen en tenslotte de venkel. Roer alles goed door elkaar. Neem een paar eetlepels van het kooknat van de venkel en laat daarin de saffraan oplossen. Voeg dit toe aan de saus.
Laat alles op laag vuur 10 minuten sudderen. Breng het venkelwater aan de kook en kook de spaghetti hierin gaar. Rooster ondertussen het paneermeel even in de pan met de anti-aanbaklaag. Giet de gare pasta af en doe hem bij de saus in de pan. Meng alles op hoog vuur door elkaar, strooi er het paneermeel over en serveer.
