Sarde alla brace – Gegrilde sardines

Ciao fratello,

Het viel niet mee om na een bezoek aan jou en Anna in Puglia, te moeten wennen aan het gewone leven in Nederland. Ik zet mijn koffie ’s ochtends zo Italiaans mogelijk -met een potje op het vuur, maar het smaakt toch anders zonder dat piepkleine croissantje con crema. En ik heb ook echt al geprobeerd een lekker pastaatje vongole te maken, maar mis dan toch het uitzicht op zee bij La Rontonda. Omdat het weer in Nederland deze zomer toevallig wel voor Italiaanse toestanden zorgt, heb ik toen maar de BBQ Bijbel van Steven Raichlen tevoorschijn gehaald. Ik was benieuwd of je ook een complete kip -dus in zijn geheel- op de bbq kon bereiden. Dat kon zelfs heel goed volgens Steven, en dus heb ik zijn aanwijzingen trouw opgevolgd. Op de markt kocht ik een flinke bio kip, deed boter met knoflook en kruiden onder zijn velletje, bond hem op met keukentouw en legde ‘m op een aluminium druipschaaltje. Nu hebben wij natuurlijk die locomotief van een bbq, waarbij je indirect grillt, maar je kunt dit ook op een gewone bbq doen, als je de kooltjes aan de kant schuift en het bakje met de kip er tussenin zet. Moet je wel een bbq met een deksel hebben. Afijn, deksel moest dus dicht en na een uur pas open (temp op 180 graden houden). Wat denk je? De lekkerste en sappigste kip allertijden…. ottimo!

Liefs

Karin

Carissima sorella mia,

Het is altijd fijn om ons paradijselijke bestaan hier met jullie te kunnen delen. Ik moet wel zeggen dat jullie het leuke gedeelte hebben meegemaakt, want wegens alle verbouwingsprojecten die mijn signora heeft ontwikkeld, bevinden wij ons op het ogenblik in een nogal ellendige situatie. ‘Wonen in een bouwkeet’ zou de titel kunnen zijn van een verhaal dat ik erover zou kunnen schrijven, en het zou bepaald geen saaie lectuur opleveren. Gisteren bijvoorbeeld zat ik tegenover Anna aan een tafel midden in een trullo waarin alle voorzieningen ontbreken en die gevuld is met half lege dozen vol met nutteloze spullen. De vloer ligt gedeeltelijk open en alles is bedekt met een dikke laag bouwstof. Buiten, rondom de trullo staan nog veertig van die dozen. Ik realiseerde me dat we een haartje verwijderd waren van een bloederige scène, waarin een wanhopig gefrustreerde man zijn vrouw de hersens inslaat met de troffel die eigenlijk bedoeld was om haar droomtrullootje te metselen. Verbijsterd hoorde ik ons elkander uitmaken voor rotte vis. Maar wat voor vis? Het enige waarover we gedurende dit psychodrama natuurlijk niet kunnen twisten is smaak. En het gekke is dat ik, ondanks de totale chaos, toch gewoon blijf koken, terwijl de keuken bestaat uit een berg neergesmeten keukengerei rondom een levensgevaarlijk fornuis dat ieder moment kan ontploffen. Dus dat is, na Anna, gevaar nummer twee.  Gisteren trof ik bij de visboer prachtige kleine geepjes aan die hier ‘costardelle’ worden genoemd. In Nederland heten ze ‘makreelgepen’ (Scomberesox saurus). Ze komen in Nederland nauwelijks voor en hier ook slechts sporadisch, maar als je ze een keer ziet liggen: koop ze, want ze zijn verrukkelijk. Ik maakte ze gegrild (ik stuur een fotootje mee) en de dag daarna gefrituurd: nóg lekkerder. Je kunt ze gewoon heel laten, met de kop eraan en de graat erin, maar wel de ingewanden eruit, net als bij sardines.

Tanti baci,

Frans