Zemino di ceci – Kikkererwtensoep

Ciao fratello,

Ik dacht dat ik niet van kikkererwten hield. Ben er als kind een keer misselijk van geweest, en daarna is het in mijn hoofd op een plankje ‘verboden ingrediënten’ terecht gekomen. Maar mijn weerzin sloeg nergens op, want ik heb laatst dat recept van jou voor een soep van kikkererwten gemaakt, en ik vond het heerlijk. Ik heb er overigens een Hollandse draai aan gegeven – omdat het uiteindelijk toch een erwtensoep is- door er plakjes rookworst bij te serveren. Was het ook meteen een hele maaltijd. Als je bij jou ‘La vache qui rit’ kunt krijgen (maar waar op de wereld is die lachende koe niét te koop?) heb ik nog een grappig gerechtje voor je. Neem een blikje sardines en prak de inhoud (zonder de olie) fijn met net zoveel van die lachende puntjes kaas tot je een smeuïg smeersel overhoudt. Doe dit terug in het (schoongemaakte blikje) en zet het op tafel met wat lekker vers bruin (stok)brood, of in jouw geval bruschetta. Ideaal om je gasten even bezig te houden, terwijl jij aan het koken bent. Serveer het bij een lekker glas koude, witte wijn of een biertje en ze raden nooit wat ze eten, terwijl ze het gegarandeerd lekker vinden.

liefs

Karin

Carissima sorella mia,

Ik wilde juist opgelucht ademhalen omdat die ellendige feestdagen voorbij waren toen Anna me vertelde dat op 6 januari nòg een belangrijk evenement plaatsvindt: Epifania. (verschijning). Zoals je weet doen Italianen overal een schepje bovenop. Terwijl iedereen nog met maagkrampen ligt bij te komen van de feestelijkheden zijn ze alvast aan het bedenken welke heerlijke dingen ze nu weer eens zullen gaan klaarmaken voor de “befana”. Dat is een heks met een kromme neus die op een bezemsteel door de lucht vliegt. Net als Sinterklaas komt ze door de schoorsteen het huis binnen en  vult één of meer kniekousen die bij de haard zijn opgehangen met cadeautjes  en lekkernijen. Voordat ze weer wegvliegt veegt ze de vloer nog even met haar van takken samengebonden bezem.  Wel verwacht ze een kleine tegenprestatie. Daarom  schrijven de kinderen haar ’s avonds voordat ze gaan slapen een briefje met iets aardigs, dekken de tafel en zetten wat etenswaren voor haar neer.  Omdat het een tandeloos besje betreft zijn dat vaak makkelijk te verteren gerechtjes zoals aardappelpuree, soep van kikkererwten of polenta. Vroeger kregen bambini die stout waren geweest in plaats van lekkers een stuk houtskool.  Uit die traditie is de “carbone” overgebleven die je hier overal kunt kopen. Dat is een zwart gekleurde snoep, die  tegenwoordig ook in allerlei andere knallende kleuren wordt verkocht. Het recept is eenvoudig: karamel maken en daar een stijfgeslagen eiwit met suiker, alcohol  en kleurstof doorheen roeren. Als het afkoelt lijkt het op een poreuze steen en het ziet er schitterend uit.De befana staat ook symbool voor het oude jaar. Daarom maken de boeren voor de avond na epifania en grote stapel snoeihout en verbranden daarop een pop  van de heks. Zo worden alle kwalijke gebeurtenissen vergeten. Er word glühwein gedronken en muziek gemaakt. ’s Ochtends heel vroeg gaat iedereen naar het strand en dept zijn voorhoofd met wat zeewater. Dan heb je het hele jaar geen hoofdpijn. Pas dan kan het nieuwe jaar echt beginnen.

Tanti baci,

Frans