Ciao fratello,
In mijn voorjaarsvakantie had ik Jet te logeren. Feest natuurlijk, want nu ze op zichzelf woont zie ik haar minder vaak. Maar wat was ze in die tussentijd ongemerkt ‘groter geworden’! Als kind wachtte ze -vanzelfsprekend- tot ik het eten op tafel zette. Nu deed ze zelf boodschappen, kookten we samen en had ze voor ik er erg in had een cake gebakken. Maar wat ze ook meebracht -en daar wil ik jou vooral op attenderen- was een ‘spirelli’. Klinkt heel Italiaans, en misschien is het dat ook wel. Maar het kan ook een Italiaansig bedachte naam zijn voor dit keukenapparaatje, omdat het courgettes, wortels en komkommers transformeert tot ragfijne spaghetti slierten. We probeerden de spirelli met courgettes en het resultaat was verbluffend. Jet eet dat dan rauw, of even geblancheerd, ik vind het lekkerder om de slierten courgette te bakken in olijfolie met een uitje en een knoflookje. Ik maakte er zelfs een saus bij van crème fraîche en paddenstoelen, alsof het om echt pasta ging. Net toen ik jou dit hele verhaal wilde gaan schrijven, las ik Jet haar blog op het online magazine waar ze werkt.
Was ze me nota bene vóór geweest met de spirelli. Dat krijg je met die sociale media. Voor je het weet zitten moeder en dochter in elkaars vaarwater.
liefs
Karin
Carissima sorella mia,
Gelukkig betreft het een vaarwater weidser dan de oceaan. Leuk om Jets stukjes te lezen. Ze happen zo heerlijk weg! A propos, al surfend las ik een grappig artikeltje over het oudste broodje ter wereld: in 1995 kochten twee pubers uit het Australische Adelaide bij de Mac Donald ieder een quarterpounder voor zichzelf, en nog een extra voor een vriend met wie ze een afspraak hadden. Hij kwam echter niet opdagen en daarom bewaarden ze de hamburger voor hem. Eerst een dag, daarna een week, vervolgens een maand en nu, na twintig jaar hebben ze hun vriend nog steeds niet teruggezien, maar het broodje is er nog steeds en bovendien in al die tijd geen sikkepit veranderd! ‘Verkeerd in goede staat’, zou dat op Marktplaats heten.
‘Zie je wel’, zullen MacDonalds tegenstanders verontwaardigd uitroepen, ‘die broodjes zitten barstens vol conserveringsmiddelen. Vandaar dat ze niet bederven’. Maar ik word toch door een lichte twijfel bevangen. Want zou het niet net zo goed kunnen zijn dat als je nou maar genoeg van dat soort broodjes eet, je lichaam zó vol raakt met conserveringsmiddelen dat jij ook niet meer bederft? Onsterfelijk wordt als het ware? Of misschien word je gewoon een McDonald’s mummie. Yummie!
Laten we het over iets leukers hebben: de spirelli! Je kunt mij midden in de nacht wakker maken voor zo’n keukenhulpje. Ik had al een pannenlikker, een olijvenontpitter, een pureeknijper en een vleespletter, maar morgen moet ik toch echt nodig naar de winkel om een spirelli te scoren. Of ik bestel hem online, en dan niet bij bol.com, maar bij ebay want daar kost ie de helft (hooguit een tientje) Ik heb even nagedacht over een lange, dikke en grote groente voor Jetje om door haar spirelli te draaien en kwam uit op schorseneren. Daar zit volgens mij een super healthy food miracle taste in. Proberen?
Tanti baci,
Frans
Polpette di scorzonera – Schorsenerenbeignets
Ingrediënten:
- schorseneren – 300 gram
- boter – 45 gram
- knoflook – 1 teen, gesnipperd
- Spaanse peper – 1 kleintje
- ei – 1, los geslagen
- boekweitmeel – 1 eetlepel, mag ook gewoon meel
- zout, peper
- olijfolie – 2 eetlepels
- koriander – 3 eetlepels gehakte verse of 2 theelepels poeder
Aanwijzingen:
Schil de schorseneren en haal ze door de spirelli. (of rasp ze op de ouderwetse wijze) Smelt de helft van de boter in een pan en fruit de schorseneren hierin totdat ze zacht worden. Haal ze uit de pan en laat ze afkoelen in een kom. Meng de Spaanse peper, koriander, knoflook, het ei en het meel erdoor, kneed de massa met de hand en vorm er 6 beignets van. Verhit de andere helft van de boter met de olijfolie in een koekenpan en bak de beignets op middelhoog vuur tot ze goudbruin zijn aan beide kanten. (ongeveer 4 minuten elk) Lekker met bacon en zelfgemaakte mayonaise.
Jullie begrijpen: ik moet ook metéén een spirelli hebben! Met dank aan mijn prachtige kleindochter Jet!
Wat een prachtige familieproductie!
Doen jullie wel voorzichtig met jullie mooie vingers….