Pizza fritta con salsicce e friarielli – Gefrituurde pizza met saucijs en cime di rapa

Ciao fratello,

Ik heb een leuk nieuwtje. Vrijdagavond 12 januari ben ik te gast in het radioprogramma Mangiare. Je kent het vast, presentatie Petra Possel. Het gaat een uur lang alléén maar over eten en tijdens de uitzending wórdt ook gegeten, wat nog moeilijk genoeg is als je verstaanbaar wil blijven. Ik verheug me er enorm op, want ik mag daar -behalve meepraten en eten- een kookboek bespreken. Met de kookboeken-galore van tegenwoordig is het moeilijk kiezen, maar ik aarzel op dit moment alleen nog tussen Feasts, een boek over feestelijke maaltijden uit de Perzische keuken van Sabrina Ghajour of het nieuwe boek van Hugh Fernley: Heel veel veg. In dit laatste boek staan recepten met alleen maar groenten, fruit, volkorengranen, noten, zaden, specerijen en koudgeperste oliën. Je zou bijna zeggen: een veganistisch kookboek, als dat niet zo onaantrekkelijk klonk.

Als je wil weten welk boek ik heb gekozen, moet je 12 januari om 19.30 uur naar Radio 1 luisteren.

Liefs

Karin

Carissima sorella mia,

Wat gezellig ouderwets, een radioprogramma! Al zal ik het toch gewoon via de moderne computer moeten beluisteren want de NPO reikt ver, maar niet tot in Italië. Jouw eerste optreden in “Mangiare” heb ik ook gehoord, in september. Ik was toen in Nederland om ons boek te presenteren, maar waande me al luisterend even thuis omdat er behalve live werd gekookt en gegeten ook uitgebreid werd geouwehoerd. Wat betreft de keuze van het kookboek zou ik bijna blind voor Feasts gaan omdat een snelle blik op Sabrina’s website mij spontaan deed watertanden. Maar ook Hugh ziet er lekker uit, althans zijn recepten. “Ho l’imbarazzo della scelta” zegt een Italiaan: “zoveel keus brengt me in verlegenheid”. Ik denk dat er op aarde nooit eerder zoveel informatie over eten voorhanden is geweest als nu, en in principe is er ook genoeg voedsel. We moeten het alleen nog even eerlijk verdelen, dan zijn we al een stuk verder. Zie jij het gebeuren, sorella? Over ouwehoeren gesproken. Het lijken wel kerstgedachten. Ik ben overigens nog steeds dagelijks in de olie, olijfolie wel te verstaan. Het is een heel goed jaar met mooie, gezonde olijven, al hebben ze door de hete zomer minder olie ontwikkeld dan gewoonlijk. Dat betekent dat we meer moeten persen om aan de hoeveelheid te komen die we naar Nederlandse klanten gaan brengen. Dat zal half januari worden. Wat is het toch een fantastisch, veganistisch product. Het wil alleen wel met respect worden behandeld. Anna kan nu, tien jaar na dato nog steeds verbijsterd vertellen hoe ze in een Italiaans restaurantje in de Amsterdamse Jordaan zag hoe een teen knoflook werd gefrituurd in een walmende pan met olijfolie. Verbrand dus. Olijfolie moet nooit te heet worden en als je rook ziet is het eigenlijk al te laat. Onze vriendin Fiorella vertelde ons over een gefrituurde pizza die ze had gegeten tijdens een tripje naar Napels. Het klonk als een heerlijk gerecht en ook hierbij is het gebruik van echte goeie olijfolie een vereiste. Ik stuur je het recept en zit sowieso 12 januari om 19.30 aan de laptop gekluisterd

Tanti baci,

Frans