Minestrone estivo – Zomerse minestrone

Ciao fratello,

Nog pak ‘m beet 14 dagen en het aspergeseizoen is alweer afgelopen. Ieder jaar denk ik dat ik eens iets anders ga proberen dan de klassieke versie met ham, eieren, gekookte krieltjes en gesmolten boter. En altijd moet ik weer concluderen dat deze combinatie toch het allerlekkerste is. Toch is het me van de week gelukt om een interessante, kleine variatie te bedenken. Ik kwam in een luxe supermarkt ‘aspergepuntjes’ tegen. Onweerstaanbaar schattig natuurlijk, zo’n bundeltje. Maar omdat het zo snikheet was, wilde ik alleen de asperges warm serveren, en de rest koud houden. Ik maakte van de gekookte krieltjes, ham en ei een aardappelsalade en gebruikte in plaats van gesmolten boter een beetje karnemelk en een lepel mayonaise, om de salade smeuïg te maken. Ik moet zeggen, het was een succes. Natuurlijk wel ruim nootmuskaat erover geraspt.

Liefs

Karin

Carissima sorella mia,

Lente. Het is de tijd van onweerstaanbare schattigheid en niet alleen die van aspergekopjes! Zo hebben we hier vier jonge poesjes die leren lopen en daarbij zò lief omvallen dat je moet uitkijken dat je ze niet doodknuffelt. En dan olijfbloesem! Nooit zag je zulke tere, weerloze, beeldschone bloemetjes en zeker niet in deze hoeveelheid. De bomen hangen er echt barstensvol mee. Qua vorm en grootte doen ze een beetje aan vlier denken. Ze hebben een delicate, zoete geur waarmee ze waarschijnlijk insecten lokken, maar eigenlijk hoeft dat niet want ze hebben aan een zacht lentebriesje voldoende om bevrucht te worden. Als er in de komende dagen geen gekke dingen gebeuren (zoals een verwoestende hagelbui) wordt het een overvloedig olijvenjaar. Dat is voor een deel te danken aan de strenge winter die we gehad hebben. Daardoor zijn veel parasieten die de oogst hadden kunnen bedreigen doodgevroren.
Ook de kersen zijn dit jaar veel talrijker dan anders. Leonardo, de man van Franca heeft een flink aantal bomen helemaal vol hangen. We mochten er van plukken zoveel we wilden. “Waarom maak je er geen alcohol van, Francesco?” vroeg hij en ik dacht: “Inderdaad, waarom niet? Maar om dat te kunnen doen moet de suiker die de kersen bevatten eerst fermenteren en je moet er dus eigenlijk eerst wijn van maken. Om dat te kunnen doen had ik gist nodig en die kun je alleen kopen in de tijd dat er wijn van druiven wordt gemaakt.  Maar toen herinnerde ik me dat de Cantina Sociale van Cisternino spumante maakt en daarvoor wordt gist gebruikt, ook buiten het seizoen. De man die we er aantroffen was alleraardigst en bovendien vol belangstelling over wat ik van plan was. Kersenwijn! Dat kende hij nog niet. Hij gaf me 30 gram gist cadeau en wilde me bovendien wel helpen met het analyseren van het sap in het daarvoor beschikbare laboratorium. Nadat ik thuis een paar uur had geworsteld met de kleverige drab vol pitten die ontstaat als je kersen plet kon ik hem toch een bekertje sap brengen. De hoeveelheid suiker was sterk inferieur aan die van druiven en er moesten dus een paar kilo bij, anders werd het azijn. Nu staat er in een grote plastic ton weer 100 liter van iets te gisten en te borrelen waarvan ik geen idee hebt wat het wordt, maar wat is het spannend!

Tanti baci,

Frans