Ciao fratello,

Herinner je je nog mijn vertwijfelde mail over een appelmoes die maar niet wilde deugen?Het blijkt een kwestie van geduld. Inmiddels zijn de appels aan de boom gerijpt en heb ik er de heerlijkste moes ooit van gemaakt. Beetje upgespiced met kardemom, kaneel, gember en kruidnagel, lang op de kachel laten staan en er als finishing touch een klontje roomboter doorheen geroerd. Dat laatste is volgens moeder een Franse geheimtip. Je zult mij dus nooit meer een appel zien plukken. Ik wacht tot ze vallen, ook heb je dan meer kans op een rotte plek.

Liefs

Karin

Carissima sorella mia,

Pluk je zelf je appeltjes? Als je er een ladder bij gebruikt, doe dan in godsnaam voorzichtig, want ik typ dit met één hand en ik ga je nu vertellen waarom. Ik heb een vriend, Pietro, die een omgekeerd evenredig bestaan leidt aan dat van mij. Hij vertrok jaren geleden uit Puglia, kotsmisselijk van de Zuid-Italiaanse mentaliteit en op zoek naar iets anders. Met een vals, zelf gefabriceerd treinkaartje reisde hij half Europa door. Nu is hij kunstenaar in Amsterdam, maar hij heeft nog wel een stuk grond met een heleboel grote olijfbomen hier vlakbij. We besloten samen zijn olijven te plukken, want ik heb zo’n snelle klapper op hoge druk, je weet wel. Het moest allemaal heel snel gebeuren, want er was slecht weer voorspeld, dus we besloten in één dag zoveel mogelijk olijven uit de boom te raggen. Toen ik aan het eind van de dag op de hoogste sport van de ladder staand, bij de laatste boom ook het allerlaatste olijfje helemaal achterin wilde grijpen, verloor ik mijn evenwicht en viel. De rode aarde kwam zo snel op me af dat ik alleen nog de tijd had om met mijn arm de klap op te vangen voordat ik knock out ging. Toen ik bij bewustzijn kwam had ik geen idee waar ik was. Ik zag Pietro en vroeg hem waar Anna was, wat nergens op sloeg, want zij zat de hele dag al veilig thuis in de trullo. Mijn arm deed veel pijn. Pietro bracht me snel naar de eerstehulppost van het ziekenhuis in Ostuni. Daar bleek dat mijn pols was gebroken. De volgende dag werd ik geopereerd en nu zit er een flink stuk ijzerdraad in en weet ik hoe het leven is als eenarmige bandiet met een bionisch horloge. Gelukkig hebben we veel hulp want ik kan bijna niks meer en zeker geen olijven plukken!  Weet jij nog een recept wat zó simpel is dat je het met een hand kan maken?

Tanti baci,

Frans

Les oeufs en cocotte à la crème

Voor 4 personen

Ingrediënten:

  • eieren – 4 kakelverse
  • room
  • zout, peper
  • piment, peterselie – naar keuze

Aanwijzingen:

Doe water in een koekenpan met een dikke bodem. Zet ‘m op het vuur. Neem vier kleine, vuurvaste bakjes en zet die in het water in de koekenpan. Doe een klein klontje boter in elk bakje. Als het water kookt en de boter is gesmolten, zet je het vuur laag. Breek een ei boven een vijfde kommetje, en laat van daaruit het ei voorzichtig in een van de warme bakjes in de koekenpan glijden. Vul zo elk bakje met een ei. Blijf er bij staan, en zodra het wit begint te stollen, giet je een eetlepel room in ieder bakje. Leg een deksel op de pan en laat alles dan nog 2 tot 3 minuten heel zachtjes garen.De dooiers van de eieren moeten zacht zijn en het wit gestold. Strooi er zout en peper over, en eventueel piment en gesnipperde peterselie.