Ciao Francesco,

Op een buurtfeest kwam ik aan een levendige tafel terecht met vrouwen die moestuinnieuws uitwisselden. Een van hen vroeg om een recept voor aubergine. Ze had voor het eerst aubergines gekweekt en zei: ‘Ik weet alleen wokken’. Ik beloofde het ultieme auberginegerecht ‘melanzana alla parmigiana’ voor haar op te schrijven. Op zoek naar dat recept kwam ik ook ‘pasta alla Norma’ tegen; nog zo’n verschrikkelijk lekker gerecht met aubergine, tomaten en basilicum. En ook ‘aubergines met kalfsgehakt gevuld’, wat me deed denken aan een fijne uitgebreide Turkse maaltijd. Nieuw voor mij was ‘auberginerolletjes met munt en ham’. Ik geef je het recept (uit het Italiaanse slow food kookboek), want ik heb het meteen gemaakt en het is erg lekker en eenvoudig. Ik las dat het aubergineseizoen loopt van juni tot oktober, dus we kunnen nog even voort. Inmiddels heb ik het recept ook bij de buurvrouw gebracht. Hollandse aubergines zijn dunner dan jij in de winkel koopt, maar wel net zo prachtig paars. Bijzonder dat het haar gelukt is, zo zonder kas. De moestuin lag weliswaar pal op het zuiden, beschut tussen de koeienstal en een berg kuil, maar dan nog.

liefs

Karin

Carissima sorella mia,

Op de overigens beledigend slechte TV hier, zagen we een paar weken geleden een interessant populair wetenschappelijk programma: Super Quark (Nee, geen super kwark). De presentator, Piero Angela, bejubelde het Nederlandse volk om haar efficiëntie, organisatievermogen en vernuft. Hij vertelde de Italianen dat niet zij de grootste tomatenproducent van Europa meer zijn, maar  ‘gli olandesi’!  Nederland exporteerde vorig jaar 965 miljoen kilo en is daarmee nr 2, na Mexico met 1140 miljoen. En hoe waren ze dat geworden? Door het opzetten van uiterst geavanceerde kassen waarin geen aarde meer gebruikt wordt. De plant krijgt alleen nog water en voedingsstoffen. Ik kende dat systeem van de nederwiet maar ik wist niet dat het zó ’n vorm had aangenomen. ‘U denkt misschien dat de Nederlandse tomaten helemaal nergens naar smaken’, zei Angela. ‘Maar U vergist zich. Er zijn hele proefteams opgezet om ze te beoordelen.’ Ik hoop wel dat de proevers tenminste één keertje in Zuid Europa zijn geweest, om het verschil te kunnen beoordelen. Worden aubergines ook op deze manier bij jullie gekweekt? En hoe worden ze dan geproefd? Rauw kan niet, de stof solanine die ze dan bevatten kan buikpijn veroorzaken. Er moet dus iemand met een koekenpan klaarstaan om ze even lekker te bakken met een teentje knoflook. Hier staan de aubergines in de rode Pugliese aarde. Ze doen hun uiterste best om het laatste druppeltje water eruit te zuigen. En over de smaak kan ik maar het beste zwijgen. Zoek op de markt de kleintjes, dan kan je ook  dat eeuwige: ‘Snij ze in plakjes en strooi er zout over’ gewoon overslaan. Ik moet trouwens nog wat voorraad Melanzane sott’olio maken. Ik kook ze in plakken ongeveer 6 minuten in half water, half azijn, een paar peperkorrels en wat zout. Daarna doe ik ze in een potje met olijfolie, knoflook en basilicum en steriliseer dat een half uur in een pan met kokend water. Lekker als antipasto of op de pizza.

Tanti baci,

Frans

Involtini di melanzane alla menta – Auberginerolletjes met munt
Voor 4 personen

Ingrediënten:

  • aubergine – 2 middelgrote
  • zout
  • ham – 1 ons rauwe
  • mozzarella – 1 ons
  • munt – paar takjes
  • olijfolie
  • cocktailprikkertjes
  • wijn – 1 glas witte

Aanwijzingen:

Was de aubergine, haal het steeltje eraf en snij hem overlangs in dunne plakken. Strooi een beetje zout op de plakken en laat ze in een vergiet uitlekken. Ze zijn daarna makkelijker op te rollen. Snij de ham in dunne reepjes en de mozzarella in kleine stukjes. Hak wat muntblaadjes fijn en meng deze ingrediënten met wat olijfolie. Spreid op elke plak aubergine wat van deze vulling uit, rol de plak op en steek ‘m vast met een prikkertje. Vet een ovenschaal royaal in met olie, leg de rolletjes erin, besprenkel met de wijn en zet 40 minuten in de oven op 200 graden. Garneer met muntblaadjes en serveer.