Mele ripiene di frutta secca e noci – Gevulde appels met gedroogd fruit en noten

Ciao fratello,

Ik heb zojuist een miskoop begaan. Of een gouden greep gedaan, dat kan ook. De postbode komt morgen een ‘sappan’ brengen. Ooit van gehoord? Ik niet, maar hier in de Achterhoek zijn ze er gek mee. Ik stond op het punt om een trendy sapcentrifuge aan te schaffen, omdat er zoveel appels en peren in de bomen rond ons huis hangen. Maar toen hoorde ik van het fenomeen sap-pan. Ik heb de zaak grondig via internet bestudeerd en toen de makkelijkste weg gekozen: gewoon laten bezorgen die pan. Het werkt simpel. De ‘Entsafter’, want het is een Duits ding, bestaat uit drie lagen: het onderste deel vul je met water dat op het vuur gaat stomen, in het bovenste deel gaat het fruit (schil en pit en steeltjes en al), en in de tussenliggende pan wordt het sap opgevangen dat vrijkomt als het fruit tot moes is gestoomd. Via een tapslangetje vang je het sap in gesteriliseerde flessen op.  Ik was helemaal om toen ik een Belgisch kruidenvrouwtje nog een paar bessen van de vlier en de sleedoorn bij de appels zag mikken, om het sap een mooie kleur te geven. Dat wil ik ook. Volgende week laat ik je weten of dit apparaat na één keer in de schuur verdwijnt, naast het rookoventje dat ik ook zo nodig moest hebben. Maar ik hoop dat ik je een succesverhaal kan vertellen.

liefs

Karin

Carissima sorella mia,

Dank voor je sappige mail! Een klein zoektochtje op google naar het hoe en waarom van jouw nieuwe passie, leverde wel een paar verhalen van gefrustreerde huisvrouwen op die stoom afbliezen over hoe ingewikkeld deze methode is, maar ook ik heb het aardige filmpje van Jouw Vlaamse Wiske op leeftijd bekeken en daar lijkt het een fluitje van een cent. Ook zij heeft de sissende sappan goed bestudeerd. En toen ze het ‘weckkapje’ introduceerde werd ik echt wakker, want dat zou ik ook heel goed kunnen gebruiken voor de flessen waar ik mijn zelfgemaakte wijn in bewaar.

Gisteren aten we weer bij onze vriend Angelo en zijn vrouw, op de camping bij Ostuni, net als een paar jaar geleden en ook dit keer had hij spaghetti met mosselen gemaakt. Het smaakte zelfs nog beter dan destijds. Hoe dat kwam? Hij had een nieuw soort pannendeksel ontdekt, de ‘magic cooker’. Met deze deksel kun je de ingrediënten rauw in de pan doen, samen met wat vocht, waarna alles wordt gaar gestoomd. In het oorspronkelijke recept werd de pasta eerst in kokend water  halfgaar gekookt en daarna net als risotto met scheutjes  visbouillon afgemaakt. Maar met deze cooker wordt de spaghetti vanaf het begin tot et einde  door het mosselvocht met eventueel wat witte wijn gaargestoomd, wat smakelijker is! Ik stelde meteen aan Angelo voor om een handeltje in deze wonderdeksels te beginnen. Het ding is wel behoorlijk duur en ik geloof niet dat je hem in Nederland al kunt krijgen. Ik maakte ’t me even gemakkelijk op een luie stoel die er stond, het gesprek ging over politiek en ik dronk een glas rode wijn. Deze mix maakte dat ik pas weer ontwaakte door Anna, die bang was dat mijn gesnurk de andere campingbewoners wakker zou maken.

Tanti baci,

Frans