Gelato di mascarpone – Mascarpone ijs

Ciao fratello,

Heel soms heb ik een beetje medelijden met je. Eigenlijk alleen als ik me bedenk dat jij nooit stamppot kunt maken. Eenvoudigweg omdat er -zoals je wel eens hebt uitgelegd- geen geschikte aardappelen te vinden zijn in Italië. Nu ik van mijn eigen piepkleine landje een flinke kist piepers heb gerooid en de herfst aan de dakpannen rammelt, verheug ik me alweer op de eerste stamppot van het seizoen. Puree met andijvie bijvoorbeeld, of hutspot met uien en wortelen. Of zal ik eens iets buitennissigs proberen? Witlofstamppot met geitenkaas en gedroogde tomaatjes bijvoorbeeld. Of Italiaanse spitskoolstamppot met pesto. Je denkt misschien dat ik gek geworden ben, maar ik vond deze gerechten in een kookboekje dat leuker klinkt dan het is: ‘Stampen, stoven, sudderen’, van Marijke Sterk. De recepten zijn van het type dat je op losse blaadjes tegenkomt in de Albert Heijn en het zou me niet verbazen als ze daar ook daadwerkelijk opgeraapt zijn. Hoe dan ook, ik zocht een stamppot voor jou, dus eentje zonder aardappelen. Maar dat vond ik niet. In het hoofdstuk ‘stampen’ begint ieder recept met het koken van 1 1/2 kilo kruimig aardappelen. En zo hoort het eigenlijk ook. Stamppot is per definitie een aardappelgerecht. Heb jij misschien inmiddels een vervangende schotel gevonden? Iets waarin je zin krijgt als de dagen korter en kouder worden?

liefs

Karin

Carissima sorella mia,

Het is waar dat de puree van de Pugliese piepers niet veel voorstelt. Als we aardappelen kopen nemen we rode, die hebben het meeste smaak en dan moet er toch nog flink veel Parmigiano reggiano, nootmuskaat en eventueel een eierdooier door om ze stamppotwaardig  maken. Andijvie bestaat hier niet in de vorm zoals Nederlanders  die kennen, maar er zijn wel verwante bladgroenten die heel goed te gebruiken zijn, zoals bietola, (snijbiet), en cichoria (cichorei). Dat laatste wordt hier heel veel gegeten. Vooral de wilde, kleine variant die wel wat op de paardenbloem lijkt, is met zijn licht bittere smaak bijzonder lekker en bovendien gezond. Het groeit hier overal in het wild en wordt in een traditioneel en hier zeer geliefd recept gebruikt samen met tuinbonenpuree : fave e cichoria. Dat gerecht komt misschien nog het meest in de buurt van de stamppot die jij zo lekker vindt. Zeg ik tegen Anna: ‘winterschotel’ dan zegt zij: ‘polenta’. Eigenlijk een van de weinige ‘piatti’ waarover we van smaak verschillen. Zij kan er niet genoeg van eten en ik vind het eigenlijk een nogal saaie hap. Maar als je er wel van houdt ben je gezegend, want je kunt het met zo’n beetje alles combineren. Maar waarom hebben we het over de winter? Hier is de herfst nog niet eens begonnen. Nog nooit regende het zo lang achter elkaar niet. We maken ons zelfs een beetje zorgen over de olijven die aan de boom dreigen te verdrogen. Wel zijn we bezig met het installeren van verwarming in al onze trullo’s, zodat ze ook ’s winters bewoonbaar zullen zijn. Als je in je kennissenkring nog iemand weet die wil overwinteren te midden van natuurschoon, lekker eten en toeristenloze steden en stranden dan kan dat nu. Maar voorlopig zitten we overdag nog behoorlijk te puffen. Ik geef je daarom een recept voor een zomers recept: een lekker ijsje.

Tanti baci,

Frans