Ciao fratello,
Het is bloedsinaasappeltijd. Bij de biosuper kocht ik een netje pers in de aanbieding en was verrast hoeveel sap er uit die piepkleine appeltjes van oranje kwam. Het leek ook wat dikker en zoeter dan bij een normaal glaasje jus. En gisteren fietste ik langs een Italiaanse delicatessenzaak waar een bord buiten stond: ‘Echte bloedsinaasappels uit Sicilië’, met als aanbeveling erachter IGP ! Ik heb geen idee wat dat betekent, maar ik heb voor een fortuin vier grote exemplaren gekocht, formaat navel. Van buiten zag je geen verschil, dus ik verwachtte binnenin op z’n minst een dieprode kleur. Maar niks. Gewoon oranje, met in het midden bij de pitjes een paar rode spikkels. Maar de smaak was wel heel anders. Ik heb nog nooit zo’n lekkere sinaasappel gegeten. Zoetsappig. Bijna romig. En niet van die nare, straffe vliezen. Ik eet nooit meer een gewone sinaasappel.
liefs
Karin

Carissima sorella mia,
Toen er een paar nachten geleden plotseling een pop- up in mijn droom verscheen, realiseerde ik me dat ik te veel tijd achter de computer doorbreng. ‘Er uit! Het land in!’, riep ik tegen mezelf. Maar eigenlijk was dat overbodig , want Anna had juist die ochtend een graafwerker besteld, die met zijn bulldozer ons terrein kwam bewerken. Er moesten bomen worden verplant om een stuk grond vrij te maken voor een moestuin, en in een andere hoek werd de grond gelijk gemaakt, om er een sinaasappelboomgaard te kunnen aanleggen. In het stuk van de moestuin liet Anna de graver vijf diepe geulen maken van bijna een meter diep en een meter of zes lang. Daar gooien we, als het straks beter weer wordt eerst een laag kleine takjes in en dan een laag aarde. Vervolgens een laag mest en een laag stro. Dan weer een laag aarde etc. Daarmee gaan we door tot we in plaats van een geul een verhoging hebben, een soort langwerpige terp. Omdat deze terp uit verschillende lagen bestaat, is de grond heel vruchtbaar en luchtig, kunnen de jonge plantjes snel wortelen en groeien ze twee keer zo hard. Ze moeten heel dicht bij elkaar worden geplant, zodat onkruid nauwelijks een kans krijgt. Wat toch nog de kop opsteekt trek je er heel gemakkelijk uit, ook weer vanwege de losheid van de aarde. ‘Cama alta’ is de (Spaanse) naam voor deze techniek: ‘hoog bed’. Speciaal ontwikkeld voor droge, hete gebieden met niet erg vruchtbare grond zoals de onze. Ik verheug me ook erg op onze sinaasappelboomgaard. Reken maar dat we dikke navels gaan planten, met of zonder IGP. Die letters staan overigens voor Indicazione Geografica Protetta. Het is met andere woorden, een garantie dat het product echt uit één bepaald gebied komt. Een beetje hetzelfde als D.O.C. (Denominazione di origine controllata) voor wijn en kaas. Om namaak te voorkomen. Wist je dat je ook online sinaasappels kunt bestellen, regelrecht uit Sicilië.
Tanti baci,
Frans
Gamberi all’arancia – grote garnalen met sinaasappelsaus
Voor 4 personen
Ingrediënten:
- suiker – 3 à 4 eetlepels
- water – 3 à 4 eetlepels
- sinaasappelschil – heel dun geschild, zonder wit, aam kleine stukjes
- sinaasappelsap – van een halve sinaasappel
- grote garnalen – 12, gepeld (diepvries of vers)
- mayonaise – 200 gram (liefst zelf gemaakt)
Aanwijzingen:
Vul een pan met water, breng het aan de kook en laat de sinaasappelschil daar even snel in blancheren. Haal met een schuimspaan de stukjes schil uit het water en hou ze apart. Bewaar ook het kookvocht in de pan.
Breng 3 tot 4 eetlepels water in een ander pannetje aan de kook en doe er de 3 tot 4 eetlepels suiker bij. Draai het vuur laag en roer tot het karamel wordt. Doe er dan de sinaasappelschilletjes bij en roer tot ze ook karamelachtig worden.
Kook de garnalen heel kort in het water van de sinaasappelschil. Als ze wit worden zijn ze klaar. Roer de stukjes gekarameliseerde sinaasappelschil door de mayonaise. Roer er zoveel sinaasappelsap bij, dat de saus niet te dun wordt.
Serveer de garnalen met de saus apart als dip.
Zou ik in mei al de eerste sinaasappeltjes kunnen plukken en eten?
Helaas is het sinaasappelseizoen al weer bijna voorbij, Ze groeien voornamelijk in de winter!