Ciao fratello,
Het is een daverend fruit jaar. Buurvrouw Eefje vroeg gisteren of ik nog appels wilde, maar ik had net van Henk een hele mand gekregen. ‘Maar mocht jij nog peren willen…’, bood ik aan. Ze keek bedenkelijk. Het is nog een hele kunst om beleefd andermans oogst af te slaan. Appels schijn je te kunnen bewaren tot aan de kerst, maar vorig jaar hadden de muizen al binnen een week mijn voorraad in de schuur ontdekt. Dit jaar ga ik het in de kelder proberen. In Italië is het nu denk ik vijgentijd. Ik zag ze hier in de winkel liggen, dus haalde ik maar weer eens het recept van stal waarmee ik al jaren eer inleg: Jamie Olivers sexy salad. Vijgen overdwars insnijden, zodat je ze open kunt klappen. Een mozzarella in kleine stukjes er bij, reepjes Parmaham erdoorheen slingeren en het geheel overgieten met een vinaigrette van olijfolie, citroen en honing. Succes verzekerd, maar ik moet toch in ieder geval mezelf blijven verrassen, vind je niet? Wat doe jij met een vijg?
liefs
Karin
Carissima sorella mia,
De ergste hitte is voorbij en dat betekent dat we ons naar hartenlust kunnen overgeven aan het oogsten van alle zongerijpte vruchten die het land ons biedt. Amandelen, peertjes, walnoten, hazelnoten, vijgen, druiven, de hele studentenhaver hangt klaar voor consumptie. Bovendien is het nog warm genoeg om een gedeelte van die oogst in de zon te drogen. Voor ons huis hebben we een pergola met een zogenaamde ‘uva sultanina’, een druivensoort zonder pit. Daar maak ik de lekkerste rozijnen van. Ik moest er wel eerst achter komen hoe dat moet, want toen ik de druiven gewoon in de zon legde gebeurde er niks. Een boerin vertelde me dat je de trossen eerst een paar seconden in kokend water moet leggen waarin je een eetlepel olijfolie hebt gedaan. De schil van de druiven wordt dan doorzichtig en waarschijnlijk ook vochtdoorlatend, want inderdaad, na een dag of vijf verschrompelden mijn druifjes en had ik rozijnen! Een andere geweldige bron van energie zijn gedroogde vijgen. Ze worden hier geoogst, doormidden gesneden, opengeklapt en in de zon gedroogd. Vervolgens gaat er een beetje geraspte citroenschil in, een amandel en wat venkelzaadjes. Dan worden ze weer dichtgeklapt en nog even in een matig hete oven gelegd om ze te steriliseren. Tonino vertelde dat ze ‘cioccolato’ worden genoemd en dat de boeren vroeger twee of drie van die vijgen als ontbijt aten waarna ze een halve dag konden werken zonder honger te krijgen. Met verse, hele vijgen maak ik een ‘decotto’. Dan kook ik ze met suiker en partjes sinaasappel een paar uur tot ze zo’n beetje gekaramelliseerd zijn. Daarna doe ik ze in een potje met een flinke scheut grappa erbij. Samen met een beetje crème fraîche (wat we hier niet hebben, dus dat wordt ricotta of mascarpone) maakt dat een spectaculair toetje! Als jij zelf in Nederland vijgen wilt kweken moet je hier even kijken. Dan ontmoet je een Nederlandse geestverwant van mij!
Tanti baci,
Frans
Ingrediënten:
- gedroogde vijgen – 8 tot 10
- rum – rode, 1 glas
- chocola – bittere, 300 gram
- boter. – 50 gram
Aanwijzingen:
Doe de vijgen in een kom, giet het glas rum erbij en dek af met plastic folie. Laat ze 12 uur in de koelkast marineren. Laat ze uitlekken en dep ze met keukenpapier. Smelt de chocola in een pannetje boven een ander pannetje met kokend water of 2 minuten in de magnetron. Roer de boter van het vuur af met een garde door de chocola tot je een soepel en glad mengsel hebt. Neem de vijgen één voor één bij hun steeltje en doop ze in de chocola zodat ze daarmee bijna helemaal worden bedekt. Leg de vijgen op een bord met een stuk vetvrij papier en zet ze in de ijskast totdat je ze gaat gebruiken. Bijvoorbeeld als dessert/snoepje bij de koffie. De vijgen blijven ongeveer 10 dagen goed.
