Ciao fratello,
Je kent mijn aversie tegen de pompoen als decoratie in huis of op het tuinpad. Er is natuurlijk niets lelijks te ontdekken aan de oranje vrucht, maar je wordt er mee dood gegooid, dat is het. Ik betrapte mezelf laatst wel op het decoratief neerleggen van een granaatappel. Ieder jaar rond deze tijd, als ik langs een Turkse winkel kom en die schitterende vruchten zie liggen, koop ik er een paar. De schil is net een soort fresco. En ieder jaar wil ik er iets mee maken, maar wat? Wachtend op een bestemming liggen de granaatappels mooi te zijn op de schoorsteen, tot ze op een gegeven moment verdroogd zijn. En dan is het te laat, neem ik aan. Het enige dat ik weet van de granaatappel, is dat het vruchtvlees antioxidanten bevat, dus goed is tegen allerlei ziektes. Vandaar dat ik wel vaak een pak kant en klaar sap koop van de pomegranate. Is nog lekker ook. Ook las ik een aardig recept voor granaatappel prosecco: de pitjes blenderen en door een zeef duwen, en het vrijgekomen sap inkoken met suiker en gember. Dan een eetlepel van die siroop in een glas prosecco en een paar verse pitjes erbij als versiering. Weet jij meer met granaatappel?
liefs
Karin
Carissima sorella mia,
Wij hebben een granaatappelboom voor ons huis. Al kun je beter spreken van een nogal sprietige struik, waaraan in mei grote donkerrode bloemen bloeien die nu, in de herfst, zijn uitgegroeid tot reusachtige melograni. Je begrijpt niet hoe de dunne takjes van de struik het houden onder het gewicht van die topzware joekels. Decoratief is zwak uitgedrukt. Vooral als zo’n glanzend rode bal openbarst en zijn doorzichtige kralen laat zien is ie een lust voor het oog. En lekker! Het is wel even een werkje om al die witte vliezen rond de besjes weg te halen. Als je er veel moet persen raad ik je aan om ze in een bak water schoon te maken: de vruchtjes zinken naar de bodem terwijl de vliezen blijven drijven. Vroeger werd het sap gebruikt om grenadine van te maken en tegenwoordig komt de punica granatum weer terug in allerlei traditionele gerechten zoals soepen, sauzen, vleesgerechten en risotto’s. Vooral in een vette vlees- of visschotel geeft het een verrassend verfrissende smaak. Er groeit nóg een fruitsoort in onze tuin, die samen met de granaatappel rijp wordt: de mela cotogno oftewel kweepeer. Met het vruchtvlees daarvan en het sap van de granaatappel samen, maak je een zeer speciale, typisch Italiaanse ‘marmellata’.
Toen ik even naar een specifiek granaatappelrecept googelde kwam ik op de website van Ugo Tognazzi terecht. Acteur in talloze Italiaanse films (waarvan je ‘La grande bouffe’ ongetwijfeld hebt gezien), maar bovendien schrijver van een stuk of vier kookboeken en schaamteloze (maar welke Italiaan is dat niet?) lekkerbek. De site is een lofzang op de Italiaanse keuken met recepten, interviews met bekende koks en anekdotes. Leuk is ook de webpagina met door Tognazzi handgeschreven recepten omlijst met kleurige decoraties. Ik raad je aan ook eens de serie films ‘Amici miei’ te bekijken waarin hij een hoofdrol speelt. Op het randje van het betamelijke en daardoor extra leuk. Zijn parelhoenrecept is alleen maar erg lekker.
Tanti baci,
Frans
Ingrediënten:
- parelhoen – 1, van 1200 gram
- granaatappels – 4 grote, rijpe
- uien – 2 kleine
- salie – 1 takje
- slagroom – ¼ liter
- bouillon – 1 kopje (van een blokje)
- paddenstoelen – gedroogde, 20 gram
- kruidnagels – 2
- bloem – 1 eetlepel
- olijfolie – 4 eetlepels
- boter – 60 gram
- zout, peper
Aanwijzingen:
Wrijf het parelhoen in met zout en peper. Verhit de olijfolie en 20 gram boter in een diepe ovenschaal en braad daarin het parelhoen aan alle kanten goudbruin. Steek in iedere ui een kruidnagel en doe ze bij het parelhoen in de schaal. Schenk ook de bouillon erbij. Zet een deksel op de schaal of bedek hem met aluminiumfolie, en zet hem 45 minuten in de oven op 180°. Maak de granaatappels schoon, pers het vocht uit de helft van de besjes met de roerzeef en schenk dit bij het vlees. Hou de andere helft apart. Snij de paddenstoelen in stukjes en laat deze wellen in een half kommetje lauw water. Braad ze even in wat boter en voeg ze dan ook bij het parelhoen. Laat het parelhoen in de oven gaar worden (in totaal zo’n vijf tot zes kwartier, afhankelijk van de grootte). Snij het hoen in vier stukken. Leg de stukken op een schaal en houd die warm. Haal de uien en de kruidnagels uit het kookvocht en houd het vocht warm in een pannetje. Meng een lepel bloem met twee eetlepels slagroom, klop dit met de rest van de slagroom door het kookvocht en laat de saus op redelijk hoog vuur binden. Schenk de saus over het parelhoen en strooi er de rest van de granaatappelbesjes over.
