Ciao fratello,
Waar eet je bijna lekkerder Italiaans dan in Italië? In Miami!
Ik hoor je schamper lachen, maar ik ben serieus. Ik was een week naar de zon in Florida en heb bij het restaurant Cecconi’s onbedaarlijk lekker Italiaans gegeten. Naast heerlijke gefrituurde inktvis en een voortreffelijke vitello tonnato, was het hoogtepunt een bordje tortelli gevuld met pompoen. Ik heb Cecconi’s even gecheckt en kwam erachter dat ze ook zaken hebben in Londen, Hollywood, Istanbul, Berlijn, Barcelona en New York. Nu moet jij natuurlijk nog harder lachen. Maar de allereerste Cecconi werd in 1978 gevestigd in Londen, door een man die jarenlang bij Harry’s bar in Venetië had gewerkt. Dus de oorsprong ligt echt wel in Italië. Het zijn natuurlijk wel allemaal posh-restaurants. Niet per se het soort waar jij van houdt. Maar ik was blij dat ik ‘t ontdekte. Want er gaat niets boven een goeie pasta in den vreemde.
Liefs
Karin
Carissima sorella mia,
Heerlijk voor je dat jullie even naar Florida konden en super dat je daar zo lekker hebt gegeten! Daar ga ik niet schamper over doen. Wel voel ik me bevoorrecht dat ik veel minder ver hoef te reizen om ook zo heerlijk Italiaans te eten, want het staat bij ons in de tuin, ligt op de markt en bij de slager van Martina Franca. Ik moet het alleen nog even klaarmaken maar zoals je weet vind ik dat leuk.
Maar de stralende zon die jij ongetwijfeld in Miami zag schijnen (een belangrijk ingrediënt bij het genieten) hebben wij nu even niet, het weer is zelfs uitgesproken knudde. Er waait een harde zuidenwind die iedereen nerveus maakt en de zon is verder weg dan ooit. We zijn allebei bovendien herstellende van een gemene griep, met hoge koorts en veel hoesten en snotteren. Ik moet dus troostrijk voedsel klaarmaken.
Voor Anna is dat een soepje, getrokken van kip en rundvlees en verrijkt met de heilige drie eenheid: selderie, ui en wortel. Deze groenten vormen de basis voor oneindig veel Italiaanse gerechten.
Ikzelf troost me liever met een groot stuk vlees, zoals een fiorentina, (T-bone steak).
Maar als ik ons allebei een plezier wil doen, maak ik broccoli uit de oven. Dat is niet ingewikkeld en smaakt uitstekend. Het is een makkelijke variant van de “sformato di verdura” en is eigenlijk net zo lekker. Ik geef je hieronder het recept. Inmiddels zijn we bijna klaar voor vertrek naar Nederland. De Doblò heeft nieuwe bandjes en dat is wel nodig ook, want ze moeten 700 liter vers geperste olijfolie naar onze klanten dragen. De olie is van topkwaliteit dit jaar: een lage zuurgraad (0.2) en veel smaak. Dit dankzij een hete zomer waarin nauwelijks een druppel regen is gevallen en ook dankzij steeds modernere perstechnieken, waarbij smaak- en voedingsstoffen optimaal bewaard blijven.
Tanti baci,
Frans
Broccoli dal forno – broccoli uit de oven
Voor 4 personen
Ingrediënten:
- anderhalf pond broccoli
- halve liter melk
- 1 eierdooier
- 50 gram bloem
- 50 ml olijfolie
- 1 mespunt nootmuskaat
- 1 mespunt zout
- 3 eetlepels geraspte Parmezaanse kaas
Aanwijzingen:
Verhit de oven op 120 °C
Stoom de broccoli bijna gaar, laat afkoelen en hak grofweg in stukken. Maak de bechamelsaus. Verhit de olie en roer er met een garde de bloem door. Breng de melk in een ander pannetje aan de kook. Laat de bloem in de olie een beetje bruin worden gedurende een minuut of 3. Schenk er dan de kokende melk bij. Goed roeren met een garde tot een gladde saus ontstaat, en die 5 minuten laten koken op zacht vuur. Laten afkoelen, nootmuskaat, zout en peper erbij en uiteindelijk de broccoli, de eierdooier en de Parmezaanse kaas erdoor roeren. Schenk de massa in een ovenschaal en laat er in ongeveer een half uur een mooi bruin korstje op komen. Serveer heet of afgekoeld.
Ooh, ziet er supergaaf uit! 🙂