Broccoli alla siciliana – Broccoli op z’n Siciliaans

Carissima sorella mia,

Anna zette een humoristisch gebed op facebook. Vertaald luidt het: ‘Here Jezus, het kan me niet schelen of u mijn ziel redt, vertel me liever hoe je van water wijn maakt’. Een ietwat overbodige smeekbede, want ik heb gewoontegetrouw weer een heleboel druiven uitgeperst teneinde er wijn van te maken. In een van onze als cantina ingerichte trullo’s, staan nu al een paar grote vaten met sap te gisten en te borrelen. Vóórdat ik aan dat jaarlijks terugkerende ritueel begin, zie ik er als een berg tegenop, want het is een heleboel werk. Maar als ik onder de herfstzon en omringd door de meest fantastische kleuren in het landschap mijn wijnpers laat kreunen, weet ik: hieraan heb ik mijn ziel verslingerd. Alleen al de geur van gistend druivensap brengt me in een roes: een zoete voorbode van wat er komen gaat.Vanwege de droge zomer waren de druiven dit jaar eerder rijp en kostte het me moeite nog een partijtje op de kop te tikken. Eigenlijk zocht ik Sangiovese druiven, maar die waren allemaal al geoogst en geperst. Uiteindelijk vond ik een boer die een hele akker vol met Montepulciano had en ook daarvan kun je lekkere wijn maken. Nadat de druiven zijn geperst blijven er altijd een heleboel schillen over en normaal gesproken gooi ik die op de composthoop, maar dit jaar wilde ik eens proberen om er grappa uit te distilleren. Op dit moment hebben we in de trullo een huurder die een keer helemaal naar Polen is gereden, omdat hij had gehoord dat je daar op de zwarte markt een echt distilleerapparaat van koper kunt kopen. Zo’n fanaat heb je nodig. Hij gaf me allemaal nuttige aanwijzingen en vertelde me bijvoorbeeld dat je een beetje water bij de schillen moet doen om ze lekker te laten gisten en dat ze net als wijn in een vat moeten met een waterslot. Dat is een soort ventiel van waaruit het  koolzuurgas -wat bij het gisten van het druivensap vrij komt- wèl kan ontsnappen, maar dat geen zuurstof in het vat toelaat. Ik zou er nog uren over door kunnen ouwehoeren, maar dan val jij in slaap.Gisteren was er zo’n verschrikkelijke regenbui dat het net nieuw gebouwde kamertje van Anna geheel blank kwam te staan. Toen zag ik toch wel iets in dat gebed van haar.

Tanti baci,

Frans

Ciao fratello,

Ik heb veel bewondering voor je, want het lijkt me een hels karwei, wijn maken. Ik begrijp het ook nooit, die hele destilleerkwestie, ook al is dit niet de eerste keer dat je het me uitlegt. Afijn, ieder z’n meug. Zo dacht ik aan jou te schrijven over bloemkool. Misschien dat jij daarvan juist begint te gapen. Ik heb deze week drie keer bloemkool gegeten, en drie keer leek het een totaal andere, heerlijke groente. De eerste keer had ik de kool in roosjes verdeeld en gestoomd, daarna op de grillplaat gegrild en opgediend met een sausje van gepureerde kappertjes, azijn, mosterd en olie (Ottolenghi). Nou, dan is er echt geen sprake meer van een suffe bloemkoolsmaak. De tweede keer was de bloemkool op z’n Siciliaans gestoofd in uien, olijfolie, olijven, ansjovis, rode wijn en –dat zal jou bevallen- Cacciocavallo kaas. En gisteren had ik bloemkool ‘à la Bourbonnaise’ gemaakt, een lichter alternatief voor de klassieke bloemkool met kaassaus, maar toch ook lekker romig. Beide recepten vond ik in het groentekookboek van  Jane Grigson, die zelf ook dol moet zijn op bloemkool, want ze geeft er maar liefst 17 recepten voor. Ik stuur je de Siciliaanse versie.

liefs

Karin