Ciao fratello,
Als ik van alle feestdagen er maar één zou mogen vieren, zou dat Pasen zijn. Zonder enige kerkelijk ingekleurde achtergrond, kan ik mij ieder jaar weer verheugen op twee paasdagen omdat ik dan twee keer kan paasontbijten. Probeer jij ook ieder jaar van een pakje keiharde roomboter een lammetje in elkaar te knutselen, met krenten als ogen en blaadjes buxus rond de pootjes? En serveer je ook per persoon een halve grapefruit, waarbij je eerst zorgvuldig alle grapefruitpartjes rondom hebt uitgesneden? Ik hoef je uiteraard niet te vertellen dat er voor de gelegenheid zelfs lentekleurig linnen op tafel komt. Het verven van eieren schiet er eerlijk gezegd wel eens bij in, maar het hoort er natuurlijk wel bij. Verder matzes met bruine suiker natuurlijk, en een behoorlijk Paasbrood. Niet bestrooid met poedersuiker zoals met kerst, maar wel gevuld met spijs. Onderscheid moet er zijn. Daarom huiver ik ook van de ingeslopen gewoonte om een zogenaamde Paastak in huis te halen. En dan bedoel ik niet zo’n mooie, met snoepjes versierde stok, met een haantje van brood bovenop, maar een lelijke gekrulde wilgentak waaraan -als was het een dennenboom- eieren en kuikens worden gehangen. Ik hoop dat ze in Italië beter bij de Paasles blijven.
Liefs
Karin
Carissima sorella mia,
Nou en of! Op goede vrijdag zijn overal processies. De meest huiveringwekkende is die van Taranto. Een lange stoet van mannen met klu klux- achtige kappen over hun hoofd lopen tergend langzaam en begeleid door dramatische muziek van de banda door de straten. Om mee te kunnen doen aan deze boetedoening worden hoge bedragen betaald, vooral om een heiligenbeeld te mogen torsen. Ik heb me laten vertellen dat er voor het dragen van de madonna € 77.000 wordt neergelegd. De minder belangrijke –en goedkopere– beelden zie je aan het begin van de processie, maar het reusachtige beeld van de madonna, het klapstuk helemaal aan het eind van de stoet, is zeer gewild en eigenlijk alleen weggelegd voor de mafiosi van de stad. Die hebben het hele jaar iedereen om zich heen afgeperst en kunnen zodoende een gunstige financiële balans opmaken. Bovendien hebben zij –vanwege hun zondige gedrag– extra veel vergiffenis nodig. Ze slaan dus twee vliegen in één klap!
Al dit lijden speelt zich ook nog eens af in de vastentijd, waarin vlees taboe is. Voor de Tarantini is dat geen probleem want tussen de leegstaande, vervallen huizen van het verlaten centro storico wordt dagelijks een kleurrijke groente- en vismarkt gehouden. De vis wordt er vaak nog levend verkocht. Ook vind je er mosselen (2 euro per kilo) of oesters (5 euro). Een visser die zelf zijn waar aan de man brengt, legt geduldig uit hoe je een murene schoonmaakt en hoe je hem het beste kan klaarmaken. Een ander wrikt met een mes een paar mosselen open en slurpt ze rauw naar binnen als bewijs dat ze vers ze zijn. Hij grijnst je toe met zijn tandeloze mond. Aan karakteristieke koppen geen gebrek in Taranto Dan is het eindelijk Pasen en mag alles weer gegeten worden. Paaslam is in heel Italië het favoriete gerecht. Het lekkerste vind ik een lamsbout gegrild boven houtskool met rozemarijn, salie en knoflook, maar ik geef je een recept voor in de oven.
Tanti baci,
Frans
Ingrediënten:
- lamskarbonades – 1 kilo, (dik afgesneden)
- aardappelen – 1 kg geschild en in partjes gesneden
- rozemarijn, salie, oregano,
- knoflook – 2 tenen
- munt – een paar blaadjes
- laurier – 4 bladeren
- olijfolie – 3 eetlepels
- wijn – een glas witte
- grof zeezout
Aanwijzingen:
Verwarm de oven voor op 200 graden. Leg de aardappelen met het lamsvlees in een ovenvaste schaal. Hak rozemarijn, salie en munt fijn en bestrooi het vlees en de aardappelen ermee. Plet de tenen knoflook met een groot mes en voeg toe, evenals de laurierbladeren en de oregano. Besprenkel met olijfolie en zout, meng alles goed door elkaar en zet de schaal in de oven. Laat 15 minuten aanbraden en zet de oven dan op 175 graden. Na een half uur het glas wijn erbij en afdekken met aluminiumfolie. Nog drie kwartier laten stoven tot het vlees gaar is en de aardappelen goudbruin.